Naar buiten

Naar buiten

Het zaadje
waar het ooit mee begon
groeide uit
tot de boom.

En de boom
kreeg takjes
en takken
knopjes
en knoppen
blaadjes
en bladeren.

De hele boom
zat al in het zaadje
en kwam nu
naar buiten
werd nu
zichtbaar.

Van sprankelend licht
en groen
tot diep en
aanstekelijk rood.

Ook het schilderij begon
met een zaadje
diep in jou
diep in mij
dat zich ontwikkelde
naar buiten kwam
zichtbaar werd
en graag gezien wil worden
door jou.

© Eleonore Broekhuijsen

Het universum ademt door mij

 

Zie mij
en luister
ik vertel je mijn
verhaal
ik fluister
mijn boodschap.
ik straal mijn kleur
 
Wat er ook gebeurt
ik bloei 
en mijn stralen
is een antwoord
aan de wereld
een tegenwicht
voor het donker

Ook al lijk ik klein
het hele universum ademt
door mij
en mijn tere blaadjes

Diep in mij
is het weten dat
schoonheid en vreugde
zullen overwinnen
en kleur ons uiteindelijk
thuis brengt naar
 het licht. 
   

© Eleonore Broekhuijsen

De Eigen-Wijze-Tulp

Als ik op mijzelf wil zijn
dan het liefst alléén in het vaasje
Zo’n volle bos is mij te druk
Ik dans liever zachtjes in mijn eigen glaasje

En ook al lijk ik gewoon een tulp
Van binnen voel ik mij ‘free solo’
Niet op een verre berg
Voor mij geen El Capitan in Yosemite
Maar down to earth in Strijen

Mij kan niets gebeuren
En wanneer ik te snel groei
dan dans ik uit mijn vaasje.

(Maar ik houd wel van een beetje avontuur)

© Eleonore Broekhuijsen

Als alles verandert

Als alles verandert
steeds maar weer en meer
zowel zichtbaar als onzichtbaar
dan is er altijd de aarde
ons kloppend hart in de kosmos
evenwichtig en vol vertrouwen
wetend wanneer ze haar
koers subtiel kan verleggen.

Als je op haar afstemt
dan kun je meebewegen in verbinding
en blijf je tegelijkertijd  
verankerd in ZIJN.

Dan volg je het stabiele en
meebewegende kompas in jou
en blijf je op jouw levensweg,
blijf je op het pad
van jouw ziel.

© Eleonore Broekhuijsen

 

De weg naar mijn wortels

Vanaf mijn kruin
daal ik langzaam af
langs mijn stam
op weg
naar
mijn wortels

Zodra ik de aarde bereik
voel ik mij
gedragen
en ga ik dieper
dieper naar mijn basis
naar de ’oer’ versie
van mijzelf

en uiteindelijk
eindelijk
erken ik
mijn oorsprong
laaf ik mij
aan de bron

om van daaruit
opnieuw  te beginnen

of verder te gaan
waar ik was
gebleven

Alleen ik
weet de weg

Alleen de weg
en ik.

© Eleonore Broekhuijsen

 

De wortels van Vedic Art zijn voor wat betreft de principes natuurlijk in India, de Veda’s.
Maar de Vedic Art methode die door Curt Källman is ontwikkeld heeft haar roots in Zweden.
De eerste cursussen die Curt ooit gaf in 1988 vonden plaats in Skåne, het zuiden van Zweden in Bosjökloster. Een idyllisch wit kerkje met voormalig klooster, dat tegenwoordig een kasteel is. Je ziet het hier op de foto.
Ik vond het op mijn reis door Zweden bijzonder om dit even te kunnen zien en me voor te stellen hoe hier de Vedic Art boom begon te groeien en de zaadjes begon te verspreiden.

 

 

Het pad van de zwaan

Het pad van de Zwaan

In dit nieuwe jaartal
zwemmen drie Zwaantjes,
kijk maar: 2-0-2-2!

Ze nodigen ons uit,
ze zeggen
kom,
volg dit jaar het pad van
de zwaan.

Op jouw manier
in jouw tempo.

Soms sta je misschien even stil,
soms huppel je een stukje.

Dan weer stap
– of zwem – je stevig door.
En altijd
in vertrouwen
dat wat er ook gebeurt
dit het juiste pad is
voor jou.

Steeds dichter
bij wie je echt bent.
Steeds dichter bij
de kern in jou.
Steeds meer de zwaan
die je bedoeld bent
te zijn.

Steeds meer vrij,
kalm en sereen
sierlijk, krachtig
zichtbaar
stralend
uniek.

© Eleonore Broekhuijsen

Elk einde is een nieuw begin

Het zaadje wist
dat het een boom zou worden…
Vanaf de allereerste spriet
vanaf de allereerste stengel
vanaf de allereerste knop…

En toen kwam jij.
Zo teer en lichtgroen
zo’n klein blaadje.
Elk nerfje, elk puntig hoekje
alles was al helemaal eik.

Na de groeispurt.
Verraste je jezelf
Oh zo lang en elegant.
Contouren steeds verfijnder,
krachtig donkergroen.

Nu, terugkijkend op je leven
bloos je
alle kleuren
en bereid je je voor op
de volgende reis.

Jouw avontuur
van het loslaten
en meegenomen worden
door de wind.

Vol overgave
zul je door de lucht zwieren
en zweven
totdat je een plekje hebt gevonden
om te landen en
helemaal stil te worden.

Vol vertrouwen
want je weet:
Elk einde
is een nieuw begin.

© Eleonore Broekhuijsen

Loslaten

Loslaten van
wat niet meer nodig is
om het nieuwe te omarmen.

Zoals jij, als je bij eb
langs de vloedlijn loopt.

Zoals het koolmeesje
wanneer het kroost het nestje verlaat,
de vleugels weer uitslaat
schijnbaar zonder om te kijken.

Zoals de slang
zijn oude huid uitdoet
om soepel en vrij
in een nieuw velletje
verder te kronkelen.

 Of zoals een boom in de herfst
zijn bladeren laat vallen
en ruimte maakt voor jonge knoppen.

Behalve de beukenhaag dan
die wacht en blijft roestbruin
totdat het groen het in de lente overneemt.
Zo kan het ook.

Loslaten
Hoe doe jij dat?
Wat past bij jou?
Zoals de beukenhaag,
zoals het koolmeesje,
of liever bij de zee?

© Eleonore Broekhuijsen

Laat het nog even

Het begin…..

Laat het nog even
Laat het
nog maar even
leeg

Het hoeft niet meteen gevuld
Nog niet
En misschien zelfs
nog een tijdje niet

Proef de prilheid
Kijk en zie de mogelijkheden
als een belofte

Ervaar de leegte
als een geschenk
in deze drukke wereld
waar van alles moet
Altijd
Overal
Iedereen

Behalve jij
Nu
Hier
Voor jouw lege schilderij
Voor jouw toekomstig canvas
De basis is er …..

Wanneer kun je dat beleven?


© Eleonore Broekhuijsen