Als ik op mijzelf wil zijn
dan het liefst alléén in het vaasje
Zo’n volle bos is mij te druk
Ik dans liever zachtjes in mijn eigen glaasje
En ook al lijk ik gewoon een tulp
Van binnen voel ik mij ‘free solo’
Niet op een verre berg
Voor mij geen El Capitan in Yosemite
Maar down to earth in Strijen
Mij kan niets gebeuren
En wanneer ik te snel groei
dan dans ik uit mijn vaasje.
(Maar ik houd wel van een beetje avontuur)
© Eleonore Broekhuijsen
Als alles verandert
steeds maar weer en meer
zowel zichtbaar als onzichtbaar
dan is er altijd de aarde
ons kloppend hart in de kosmos
evenwichtig en vol vertrouwen
wetend wanneer ze haar
koers subtiel kan verleggen.
Als je op haar afstemt
dan kun je meebewegen in verbinding
en blijf je tegelijkertijd
verankerd in ZIJN.
Dan volg je het stabiele en
meebewegende kompas in jou
en blijf je op jouw levensweg,
blijf je op het pad
van jouw ziel.
© Eleonore Broekhuijsen
Vanaf mijn kruin
daal ik langzaam af
langs mijn stam
op weg
naar
mijn wortels
Zodra ik de aarde bereik
voel ik mij
gedragen
en ga ik dieper
dieper naar mijn basis
naar de ’oer’ versie
van mijzelf
en uiteindelijk
eindelijk
erken ik
mijn oorsprong
laaf ik mij
aan de bron
om van daaruit
opnieuw te beginnen
of verder te gaan
waar ik was
gebleven
Alleen ik
weet de weg
Alleen de weg
en ik.
© Eleonore Broekhuijsen
De wortels van Vedic Art zijn voor wat betreft de principes natuurlijk in India, de Veda’s.
Maar de Vedic Art methode die door Curt Källman is ontwikkeld heeft haar roots in Zweden.
De eerste cursussen die Curt ooit gaf in 1988 vonden plaats in Skåne, het zuiden van Zweden in Bosjökloster. Een idyllisch wit kerkje met voormalig klooster, dat tegenwoordig een kasteel is. Je ziet het hier op de foto.
Ik vond het op mijn reis door Zweden bijzonder om dit even te kunnen zien en me voor te stellen hoe hier de Vedic Art boom begon te groeien en de zaadjes begon te verspreiden.
Het pad van de Zwaan
In dit nieuwe jaartal
zwemmen drie Zwaantjes,
kijk maar: 2-0-2-2!
Ze nodigen ons uit,
ze zeggen
kom,
volg dit jaar het pad van
de zwaan.
Op jouw manier
in jouw tempo.
Soms sta je misschien even stil,
soms huppel je een stukje.
Dan weer stap
– of zwem – je stevig door.
En altijd
in vertrouwen
dat wat er ook gebeurt
dit het juiste pad is
voor jou.
Steeds dichter
bij wie je echt bent.
Steeds dichter bij
de kern in jou.
Steeds meer de zwaan
die je bedoeld bent
te zijn.
Steeds meer vrij,
kalm en sereen
sierlijk, krachtig
zichtbaar
stralend
uniek.
© Eleonore Broekhuijsen
Het zaadje wist
dat het een boom zou worden…
Vanaf de allereerste spriet
vanaf de allereerste stengel
vanaf de allereerste knop…
En toen kwam jij.
Zo teer en lichtgroen
zo’n klein blaadje.
Elk nerfje, elk puntig hoekje
alles was al helemaal eik.
Na de groeispurt.
Verraste je jezelf
Oh zo lang en elegant.
Contouren steeds verfijnder,
krachtig donkergroen.
Nu, terugkijkend op je leven
bloos je
alle kleuren
en bereid je je voor op
de volgende reis.
Jouw avontuur
van het loslaten
en meegenomen worden
door de wind.
Vol overgave
zul je door de lucht zwieren
en zweven
totdat je een plekje hebt gevonden
om te landen en
helemaal stil te worden.
Vol vertrouwen
want je weet:
Elk einde
is een nieuw begin.
© Eleonore Broekhuijsen
Voorbij woorden
voorbij denken
voorbij voelen
alleen ZIJN
Geen notie van tijd
uur of dag
geen plan
geen verwachting
Hier blijven
en tegelijkertijd
een kleurrijke reis maken
Onder de vlinderstruik
En dan, vanuit dat hier en nu
vanuit het alleen maar ZIJN
kan er iets groeien
een verlangen om te creëren
vrij en vanuit jezelf.
© Eleonore Broekhuijsen
Loslaten van
wat niet meer nodig is
om het nieuwe te omarmen.
Zoals jij, als je bij eb
langs de vloedlijn loopt.
Zoals het koolmeesje
wanneer het kroost het nestje verlaat,
de vleugels weer uitslaat
schijnbaar zonder om te kijken.
Zoals de slang
zijn oude huid uitdoet
om soepel en vrij
in een nieuw velletje
verder te kronkelen.
Of zoals een boom in de herfst
zijn bladeren laat vallen
en ruimte maakt voor jonge knoppen.
Behalve de beukenhaag dan
die wacht en blijft roestbruin
totdat het groen het in de lente overneemt.
Zo kan het ook.
Loslaten
Hoe doe jij dat?
Wat past bij jou?
Zoals de beukenhaag,
zoals het koolmeesje,
of liever bij de zee?
© Eleonore Broekhuijsen
Laat het nog even
Laat het
nog maar even
leeg
Het hoeft niet meteen gevuld
Nog niet
En misschien zelfs
nog een tijdje niet
Proef de prilheid
Kijk en zie de mogelijkheden
als een belofte
Ervaar de leegte
als een geschenk
in deze drukke wereld
waar van alles moet
Altijd
Overal
Iedereen
Behalve jij
Nu
Hier
Voor jouw lege schilderij
Voor jouw toekomstig canvas
De basis is er …..
Wanneer kun je dat beleven?
© Eleonore Broekhuijsen
Adem
in het licht van
de nacht
in het duister van
de dag
Luister
naar de tijd …
Jij
Ik
Jij
Ik
Jij
…
Dichter
kun je ooit
dichter bij komen
dichter bij dan dit ?
© Eleonore Broekhuijsen (tekst en beeld)
Elke golf is de zee
Elke druppel de oceaan
Elke zandkorrel het strand
Elke boom het bos
Elke bloem is het veld
Elke vogel het dierenrijk
Elk zaadje een hele wereld
In de microkosmos
Is de macrokosmos vervat
Ook in jou
Ook in jou
Huist de zee
Het strand
Het bos
De velden
De vogels
Ook in jou
Is het zaadje dat ‘weet’
Het zaadje, dat alleen maar hoeft te groeien
Het enig wat het nodig heeft
Om zich te ontwikkelen is
Water,
Voeding,
Licht, lucht, liefde
Wat is jouw voeding?
© Eleonore Broekhuijsen
