Voorbijgangers zijn we
ook al voelen we ons
hier thuis.
We kijken
naar de wereld
waarin we ons
verankerd hebben.
Het zijn onze
ogen die er
kleur aan geven.
Het is ons hart
dat vreugde voelt
bij zoveel ruimte.
Het is ons gemoed
dat maakt dat we ons
soms verloren wanen
verdwaald
in grijstinten.
Maar we zijn hier,
we zijn hier niet voor niets
Met elke stap
laten we iets na
van onze passage
Met elke stap,
met elke diepe intentie.
© Eleonore Broekhuijsen
Reizigers zijn we
in het ritme
van onze adem
op de cadans van
ons hart
op de tijdlijn
van ons bestaan.
De weg is er al,
in ons
en toch dolen we soms
als niet ziend
als niet wetend
met onze ogen
met ons verstand.
Uiteindelijk
worden we geleid
door het licht
van de sterren
dat resoneert
met het licht
in ons diepste zelf.
© Eleonore Broekhuijsen
Naar buiten
Het zaadje
waar het ooit mee begon
groeide uit
tot de boom.
En de boom
kreeg takjes
en takken
knopjes
en knoppen
blaadjes
en bladeren.
De hele boom
zat al in het zaadje
en kwam nu
naar buiten
werd nu
zichtbaar.
Van sprankelend licht
en groen
tot diep en
aanstekelijk rood.
Ook het schilderij begon
met een zaadje
diep in jou
diep in mij
dat zich ontwikkelde
naar buiten kwam
zichtbaar werd
en graag gezien wil worden
door jou.
© Eleonore Broekhuijsen
Zie mij
en luister
ik vertel je mijn
verhaal
ik fluister
mijn boodschap.
ik straal mijn kleur
Wat er ook gebeurt
ik bloei
en mijn stralen
is een antwoord
aan de wereld
een tegenwicht
voor het donker
Ook al lijk ik klein
het hele universum ademt
door mij
en mijn tere blaadjes
Diep in mij
is het weten dat
schoonheid en vreugde
zullen overwinnen
en kleur ons uiteindelijk
thuis brengt naar
het licht.
© Eleonore Broekhuijsen
Als ik op mijzelf wil zijn
dan het liefst alléén in het vaasje
Zo’n volle bos is mij te druk
Ik dans liever zachtjes in mijn eigen glaasje
En ook al lijk ik gewoon een tulp
Van binnen voel ik mij ‘free solo’
Niet op een verre berg
Voor mij geen El Capitan in Yosemite
Maar down to earth in Strijen
Mij kan niets gebeuren
En wanneer ik te snel groei
dan dans ik uit mijn vaasje.
(Maar ik houd wel van een beetje avontuur)
© Eleonore Broekhuijsen
Als alles verandert
steeds maar weer en meer
zowel zichtbaar als onzichtbaar
dan is er altijd de aarde
ons kloppend hart in de kosmos
evenwichtig en vol vertrouwen
wetend wanneer ze haar
koers subtiel kan verleggen.
Als je op haar afstemt
dan kun je meebewegen in verbinding
en blijf je tegelijkertijd
verankerd in ZIJN.
Dan volg je het stabiele en
meebewegende kompas in jou
en blijf je op jouw levensweg,
blijf je op het pad
van jouw ziel.
© Eleonore Broekhuijsen
Vanaf mijn kruin
daal ik langzaam af
langs mijn stam
op weg
naar
mijn wortels
Zodra ik de aarde bereik
voel ik mij
gedragen
en ga ik dieper
dieper naar mijn basis
naar de ’oer’ versie
van mijzelf
en uiteindelijk
eindelijk
erken ik
mijn oorsprong
laaf ik mij
aan de bron
om van daaruit
opnieuw te beginnen
of verder te gaan
waar ik was
gebleven
Alleen ik
weet de weg
Alleen de weg
en ik.
© Eleonore Broekhuijsen
De wortels van Vedic Art zijn voor wat betreft de principes natuurlijk in India, de Veda’s.
Maar de Vedic Art methode die door Curt Källman is ontwikkeld heeft haar roots in Zweden.
De eerste cursussen die Curt ooit gaf in 1988 vonden plaats in Skåne, het zuiden van Zweden in Bosjökloster. Een idyllisch wit kerkje met voormalig klooster, dat tegenwoordig een kasteel is. Je ziet het hier op de foto.
Ik vond het op mijn reis door Zweden bijzonder om dit even te kunnen zien en me voor te stellen hoe hier de Vedic Art boom begon te groeien en de zaadjes begon te verspreiden.
Het pad van de Zwaan
In dit nieuwe jaartal
zwemmen drie Zwaantjes,
kijk maar: 2-0-2-2!
Ze nodigen ons uit,
ze zeggen
kom,
volg dit jaar het pad van
de zwaan.
Op jouw manier
in jouw tempo.
Soms sta je misschien even stil,
soms huppel je een stukje.
Dan weer stap
– of zwem – je stevig door.
En altijd
in vertrouwen
dat wat er ook gebeurt
dit het juiste pad is
voor jou.
Steeds dichter
bij wie je echt bent.
Steeds dichter bij
de kern in jou.
Steeds meer de zwaan
die je bedoeld bent
te zijn.
Steeds meer vrij,
kalm en sereen
sierlijk, krachtig
zichtbaar
stralend
uniek.
© Eleonore Broekhuijsen
Het zaadje wist
dat het een boom zou worden…
Vanaf de allereerste spriet
vanaf de allereerste stengel
vanaf de allereerste knop…
En toen kwam jij.
Zo teer en lichtgroen
zo’n klein blaadje.
Elk nerfje, elk puntig hoekje
alles was al helemaal eik.
Na de groeispurt.
Verraste je jezelf
Oh zo lang en elegant.
Contouren steeds verfijnder,
krachtig donkergroen.
Nu, terugkijkend op je leven
bloos je
alle kleuren
en bereid je je voor op
de volgende reis.
Jouw avontuur
van het loslaten
en meegenomen worden
door de wind.
Vol overgave
zul je door de lucht zwieren
en zweven
totdat je een plekje hebt gevonden
om te landen en
helemaal stil te worden.
Vol vertrouwen
want je weet:
Elk einde
is een nieuw begin.
© Eleonore Broekhuijsen
Voorbij woorden
voorbij denken
voorbij voelen
alleen ZIJN
Geen notie van tijd
uur of dag
geen plan
geen verwachting
Hier blijven
en tegelijkertijd
een kleurrijke reis maken
Onder de vlinderstruik
En dan, vanuit dat hier en nu
vanuit het alleen maar ZIJN
kan er iets groeien
een verlangen om te creëren
vrij en vanuit jezelf.
© Eleonore Broekhuijsen
