De hartslag van de aarde

Verlang je naar vrede
ga dan naar jezelf
verbind je met de
diepste stilte in jezelf
de diepe stilte in de kern

Zoek het niet buiten
wacht met milde ogen
luister, kijk en voel.

In de hartslag van de aarde,
in die stille zachte cadans
zal vrede zich manifesteren
in jou, in mij.

Geef het door,
straal zelf
de vrede die je verlangt
de wereld in.


beeld en tekst © Eleonore Broekhuijsen

Naar buiten

Naar buiten

Het zaadje
waar het ooit mee begon
groeide uit
tot de boom.

En de boom
kreeg takjes
en takken
knopjes
en knoppen
blaadjes
en bladeren.

De hele boom
zat al in het zaadje
en kwam nu
naar buiten
werd nu
zichtbaar.

Van sprankelend licht
en groen
tot diep en
aanstekelijk rood.

Ook het schilderij begon
met een zaadje
diep in jou
diep in mij
dat zich ontwikkelde
naar buiten kwam
zichtbaar werd
en graag gezien wil worden
door jou.

© Eleonore Broekhuijsen

Het universum ademt door mij

 

Zie mij
en luister
ik vertel je mijn
verhaal
ik fluister
mijn boodschap.
ik straal mijn kleur
 
Wat er ook gebeurt
ik bloei 
en mijn stralen
is een antwoord
aan de wereld
een tegenwicht
voor het donker

Ook al lijk ik klein
het hele universum ademt
door mij
en mijn tere blaadjes

Diep in mij
is het weten dat
schoonheid en vreugde
zullen overwinnen
en kleur ons uiteindelijk
thuis brengt naar
 het licht. 
   

© Eleonore Broekhuijsen

Eenwording

‘Wisper words of wisdom’ © Eleonore

Elke morgen zit ik bij de maan.
Zij al buiten
ik nog binnen.
Ze schijnt me toe
en kijkt me aan,
ze geeft me raad.

Een elegant streepje, een
sikkeltje van licht aan de hemel.
Met het verstrijken van de tijd
volg ik elke dag en elke nacht
haar groei tot rond en vol
en weer terug.

Met haar ogen dicht
zie ik haar niet
maar altijd is ze daar
vlakbij of ver weg,
haar aanwezigheid voelbaar
zelfs aan de andere kant
van de aarde.

Elke morgen zit ik bij de maan.
Op zoek naar haar gezicht
kijk ik haar aan
met ogen dicht
vraag ik haar om raad
en neem haar stilte mee
in de dag en
in de nacht
en weet
dit is genoeg.

© Eleonore Broekhuijsen

Altijd

Zelfs als
je het niet weet
zelfs als
je het niet ziet
er is een lijn
die ons verbindt
altijd.
 
Er is een natuurlijke kracht
die ons draagt
dag en nacht
aanwezig
voorbij tijd
voorbij woorden
AL-Tijd.

Ze brengt ons
naar het licht
en roept ons
naar huis.

© Eleonore Broekhuijsen

Totdat het vorm krijgt

Verandering

Kun je
rusten
in het niet weten

de weg tot je
laten komen

ruimte toelaten

wachten
totdat het
je influistert
in zachte oren

open
voor de innerlijke stem
met de stroom mee

vanuit een diep
nieuw
verbonden
zijn

© Eleonore Broekhuijsen

Ruimte om te rusten in het niet weten is overal.
Welke ruimte spreekt jou aan?
Die van de zee of die van de stad of houd je van allebei?

Song of the moon

Kijk ik nu
naar jou of
kijk jij naar mij?

In het stralende licht
van de nacht
lijkt er geen onderscheid,
we zijn één.

Met gesloten ogen
vinden we elkaar
opnieuw
voorbij tijd
voorbij gedachten
voorbij zorgen, twijfel en pijn.

In één adem
van liefde
ervaren we een
glimp van waarheid
van heelheid,
licht er een sluier op
naar essentie.

© Eleonore Broekhuijsen