Blog - Pagina 5 van 6 - Vedic Art Centrum

Welke snaar raakt dit bij jou?

Wat doet dit beeld met jou?
Word je er vrolijk van of maakt het iets anders bij jou los?
Het kunstwerk is van Lynn Chadwick en is te zien tijdens de tentoonstelling in museum de Fundatie in Zwolle over Giacometti en Chadwick.
Een aanrader vind ik.

Kunst raakt als het goed is een snaar.
Maar het maakt wel uit op welke manier je er naar kijkt.
Het liefst zie ik kunst zonder er van te voren iets over te lezen.
Soms is alleen de titel van de expositie al genoeg om op een bepaalde manier te kijken.
Bij deze tentoonstelling was die titel voor mij bijna een reden om er niet naar toe te gaan: ‘Facing Fear’.
De aankondiging erbij maakte mijn weerstand nog sterker: ‘De beelden van Alberto Giacometti (1901-1966) en Lynn Chadwick (1914-2003) belichamen de toestand van ontluistering en angst in Europa tijdens de jaren van de Koude Oorlog’.

Ik dacht: Er is al genoeg ‘fear’ in de wereld, waarom zou ik hier naar toe gaan?
Toch ben ik gegaan, dankzij Giacometti en zijn kunst die bijna lijkt te ontstaan vanuit een enkele lijn.
En het bracht mij bij een belangrijk thema:
De wisselwerking tussen kunst en leven.
Wat doet kunst met de wereld?
Wat doet de wereld met kunst?
Wat zoek jij er in en welke snaar raakt het bij jou?

Hadden Giacometti en Chadwick de intentie om met hun creaties de toestand van ontluistering en angst weer te geven? Of hebben zij hun beelden onder hun handen laten ontstaan?
Ik vermoed het laatste. Want zo gaat dat met creaties.

Het kan wel zo zijn dat de toestand in de wereld van invloed is geweest op wat er uit hun handen kwam. Maar er is meer dan dat.
De innerlijke wereld van de kunstenaar zit diep verankerd in de creatie.
En vervolgens gaat een beeld een eigen leven leiden. Voor de kunstenaar en ook voor de kijkers.
Je kunt er als kijker voor kiezen om je te verdiepen in de verhalen van de curator en de kunstcritici rondom de kunstwerken.
Je kunt ook besluiten om eerst vooral vanuit jezelf naar de beelden te kijken.

Dat laatste doe ik zelf het liefst. Gewoon kijken en ervaren. Mij laten verwonderen en verrassen door de vibraties die voelbaar zijn in de beelden.
Wat vertellen de creaties mij? Wat doen ze, waar raken ze mij in mijn ziel?

Daarna kan het soms interessant zijn om de tijdgeest waarin de kunstwerken ontstonden mee te nemen in je blik. Maar je kunt er ook op vertrouwen dat je die toch wel meekrijgt door te kijken naar het werk zelf.

Bij dit beeld van Chadwick begin ik spontaan te glimlachen. En terwijl ik daar in de zaal van het museum stond te kijken zag ik dat bij meer mensen gebeuren.
Je kunt er ook allerlei symboliek in zien en daar een verhaal bij ervaren.

Ben je benieuwd hoe jij er naar kijkt? Welke snaar de beelden van deze expositie bij jou raken?
De tentoonstelling duurt nog tot 6 januari 2019.
Laat je verrassen door wat deze twee kunstenaars hebben gemaakt. Laat je inspireren door de creatieve energie die voelbaar is in en rondom alle beelden.

Krijg je er inspiratie van om zelf ook te creëren?
Niet met een vooropgezet plan, maar vanuit jezelf?
Inspiratie om iets te laten ontstaan, om jouw creativiteit te laten stromen?
Wat er dan komt en groeit is altijd van waarde. Of het nu iets groots en meeslepends is of iets kleins dat verstilt.
Ben je al bezig?

Het begon met een streepje

Het begon met een streepje…

Vorige week vond ik deze in Zuid Frankrijk.
Een streepje als voorbode van een geboorte.
Alles is vroeg dit jaar. De natuur lijkt een ander ritme aan te nemen. Eind augustus heb ik al een kastanje op springen gezien. Deze die een beetje op een zeediertje lijkt. Oké, het was er maar één van de vele kastanjes die nog in vol ornaat met lichtgroene stekels in de bomen hingen.
Maar nu lag deze aan mijn voeten en ik heb hem mee genomen.
Want het is en blijft leuk om als een kind nieuwsgierig te zijn…

In een paar dagen tijd zag ik de ontwikkeling.
De verandering, de opening, het proces van de geboorte. En nu ligt hij zo bij mij thuis.
Er komt iets nieuws tevoorschijn. Iets wat een hele winter heeft liggen sluimeren. Iets wat in de lente begon te groeien en in de zomer heeft kunnen rijpen.

Het mooie is, het gaat vanzelf. De kastanjebolster heeft geen hulp nodig om open te gaan. In tegendeel, als je hem zou opensnijden dan raakt hij beschadigd en zal hij snel dof worden. Wat hij wel nodig heeft is voldoende licht en warmte, een omgeving die net vochtig genoeg is en ook net droog genoeg om zich goed te kunnen ontwikkelen. Rust en ruimte om open te gaan.

Zo is het met alles wat geboren mag worden.
Ook bij de geboorte van iets dat jij zelf creëert, zoals een schilderij (daar denk ik natuurlijk als eerste aan..) of een lied, een gedicht, een nieuw plan voor in je huis of een idee voor in je werk of in jouw persoonlijk leven.

Het gaat vanzelf en toch heeft het iets nodig om het te laten gebeuren.
Net als de kastanje: voldoende licht en warmte.
Maar het begint met iets wat bij een kastanje vanzelf gaat en waar wij als mens even aan herinnerd moeten worden: het begint met aandacht en met open zijn. Want zo’n nieuw idee, zo’n nieuw ‘zaadje’ fluistert soms zo zachtjes dat je het niet hoort als je bezig bent met de hectiek van de dag.
Het vraagt aandachtig luisteren, aanvoelen en observeren.
Wil er iets geboren worden? Wat heeft het nodig?

Is er bij jou, in jou, iets wat op het punt staat geboren te worden?
Of is er iets dat nog even mag rijpen?
Wat heeft het nodig?
Wat ga je doen om daarvoor te zorgen?

Een Vedic (H) Art groet!

Wat je kunt leren van Iris Grace

Wat je kunt leren van Iris Grace

Als Iris kennis maakt met voor haar nieuw stevig aquarelpapier, legt ze het op tafel alsof het een experiment is. Eerst klopt ze zachtjes met haar handpalm op het papier en dan bekijkt ze het van zó dichtbij dat het lijkt alsof ze het papier zoent. Daarna gaat ze met haar favoriete penseel aan de slag. Met snelle halen die tot hoog in de lucht doorgaan is het papier al snel gevuld met explosies van kleur. Het papier absorbeert alle waterige verf en eenmaal droog voegt ze er nog een laag wit aan toe.
Door een langere penseel te gebruiken trekt ze dat met een golvende beweging over het papier, waardoor patroontjes ontstaan. Daarna loopt ze naar de andere kant van de tafel en klopt ze met het penseel, waardoor witte stippen ontstaan.
Bron: Iris Grace; Arabella Carter Johnson

Ik wil je graag inspireren met dit prachtige verhaal.
Iris is een meisje van 6 jaar dat een ernstige vorm van autisme heeft en daardoor tot haar vijfde jaar nauwelijks communiceert. Ze lijkt volkomen opgesloten in haar eigen wereld.

Haar moeder, Arabella Carter- Johnson, heeft er een verhaal over geschreven.
Een verhaal van liefde, van doorzettingsvermogen, van hoop en vertrouwen.
Een verhaal over het kijken naar mogelijkheden en kwaliteiten.
Soms tegen de stroom in. Soms tegen de klippen op.
Een verhaal waarin duidelijk wordt hoe het schilderen een nieuwe mogelijkheid bracht, een opening van een poort die tot dan toe gesloten was.

‘Doodles’
Als professioneel fotograaf zat haar moeder vaak te tekenen en op een dag merkte ze dat ze met het maken van tekeningen of ‘doodles’ (krabbels), contact kon maken met haar dochter. Iris plaatste dan haar handje op haar moeders hand alsof ze wilde zeggen: ga door met tekenen. Eindelijk duwde ze haar moeder niet weg .

Het tekenen werd een communicatiemiddel. Later breidden ze het uit met schilderen en zo maakte Iris al op 3 jarige leeftijd de meest bijzondere kleurrijke impressionistische schilderijen.

In het boek ‘Iris Grace’ kun je lezen hoe die schilderijen gemaakt werden (en worden) aan de keukentafel.
Hoe ze vanuit vrijheid en experimenteren ontstonden.
En ook hoe de kat Thula ( Maine Coon) haar uit haar isolement haalde. Door bij haar te zijn als ze op de fiets zat, als ze in bad ging en ook als ze schilderde of muziek maakte.

Inspiratie
Er valt nog veel over te vertellen.
Voor nu wil ik je graag uitnodigen om ook eens naar een filmpje over haar te kijken (zie de link onder dit artikel). Je kunt ook het boek lezen, waarin nog meer passages staan over hoe intens Iris het contact met kleur, verf, materiaal beleeft.
Zo inspirerend.
Aan Iris gaf het een opening om weg te gaan uit de wereld waarin ze opgesloten leefde. Het bracht haar vreugde en zorgde ervoor dat ze contact kon maken met haar omgeving.

Dit verhaal geeft mij weer extra veel zin om te schilderen en te experimenteren met creatie en kleur.
Vanuit vrijheid en met aandacht voor het materiaal, voor de verf, voor de penselen, voor de kleuren.
Het maakt niet uit of je 3 jaar bent, 33 of 93. Schilderen kan ook voor jou en mij een heel bijzondere werking hebben en ons op een mooie weg brengen. Het opent je blik naar de kleurrijke wereld die in en rondom jou aanwezig is.
Het opent deuren die eerder gesloten leken.

Wil je er meer over weten?
Lees dan het boek:
Iris Grace
Het waargebeurde verhaal van een bijzonder talentvol meisje,
Arabella Carter Johnson
Kosmos Uitgevers, Utrecht /Antwerpen

Kijk als je het leuk vindt ook eens naar deze filmpjes die over Iris zijn gemaakt:

https://youtu.be/VKAafkep-xM

https://vimeo.com/134532771

En heb je zin om te schilderen? Kijk dan gerust verder op deze site naar de mogelijkheden van Vedic Art ;-).

Kleurrijke groeten

Je hart laten spreken

Laat jij je hart spreken?
En kun je er naar luisteren?
Ik vond een mooie uitspraak in een passage van een boek dat ik af en toe opnieuw lees: ‘De Alchemist’ van Paulo Coelho.
De alchemist zegt tegen de jonge herder dat ‘niemand kan vluchten voor zijn eigen hart’ en dat het daarom beter is te luisteren naar wat het zegt’.

Het is zo mooi gezegd: luister naar je hart. Maar zo vanzelfsprekend is het niet altijd.

Je luistert al heel vaak naar je hart en deze uitspraak is alleen een herinnering om het te blijven doen.
Ons hart is cruciaal, het is onze grote motor. Zowel fysiek als emotioneel en spiritueel.
Je herkent het als een gevoel, of beter gezegd, een ‘weten’.
‘Weten’ dat iets klopt.
‘Weten’ wat je op dit moment nodig hebt.
‘Weten’ of het klikt met iemand die je nog nauwelijks gesproken hebt.
‘Weten’ wat je het liefste wilt doen.
‘Weten’ wat voor jou echt belangrijk is, welke dromen en verlangens er in jou leven.

Misschien merk je dat je soms toch vooral jouw denkende hoofd als leidraad gebruikt bij het nemen van beslissingen en het trekken van conclusies. Dan lijkt het alsof je de stem van je hart even kwijt bent.
Gelukkig kun je altijd weer opnieuw gaan luisteren naar je hart.
En natuurlijk blijf je ook denken, dat stopt niet. Je laat alleen je hart een steeds belangrijkere rol spelen bij alles wat je doet.
Zodat je leven steeds meer ‘klopt’ met jouw hart.

Je kunt op verschillende manieren luisteren naar je hart.
Je kunt heel eenvoudig wat meer aandacht gaan geven aan je fysieke hart. Gewoon door lekker te gaan liggen of zitten en te voelen hoe je hart klopt. Als je er wat langer naar luistert, dan hoor je de signalen die het geeft. Door het te observeren: wanneer klopt het rustig en wanneer klopt het (te) snel? Wat vertelt jou dat? En welke invloed heb je er op?
Hoe vaker je dit doet, hoe meer je hart gaat spreken.

Wil je je hart meer laten vertellen?
Geef het dan meer ruimte. Je weet zelf wel wat dat voor jou betekent, hoe dat voor jou is.
Je kunt die ruimte creëren door jezelf stilte te gunnen. Of je te omringen met mooie muziek.
En ja, ook dit weet je:
Zet vaker je smartphone, tablet, pc en tv uit.
Rust…..
Kijk dan wat bij jou past, wat jou helpt om je hoofd vrij te maken: de natuur in gaan, wandelen, mediteren, touwtje springen, zwemmen in zee, etc..
Dat helpt allemaal, het geeft je hart een seintje dat het zich mag laten horen.

De sterkste manier om ruimte te maken voor de diepere signalen van je hart is: iets maken.
Jezelf uiten.
Door te schilderen (mijn favoriet), tekenen, zingen, schrijven, iets creëren in hout, wol, klei, steen, glas, aarde…
Je maakt iets wat je hoofd niet had kunnen bedenken.
Hier spreekt jouw hart.
Je hoeft er alleen nog maar naar te luisteren.

Denk je dat je het daar te druk voor hebt?
Dat je helemaal geen tijd hebt om dit allemaal te doen?
Precies… dat zegt jouw verstand.
Maar wat zegt jouw hart eigenlijk?

Durf jij je te laten verleiden?

Durf jij je te laten verleiden?
Om iets te doen wat geen ander nut heeft dan plezierig ZIJN?
Of heb jij eigenlijk helemaal geen tijd voor dat soort zaken?
Hoe dan ook, deze ‘lips sofa’ is iets voor jou :).

‘Lips sofa’ Salvador Dalí, foto: EB in Museum Boijmans van Beuningen

Ontworpen door de wereldberoemde beeldend kunstenaar Salvador Dalí (1904 – 1989). Vorig jaar was de sofa te zien in het museum Boijmans van Beuningen tijdens de expositie ‘Gek van surrealisme’.
Heb jij hem ook kunnen beleven?
Natuurlijk zijn er vele manieren om naar deze sofa te kijken.
Met de blik van een kunstkenner, met een kritische blik, met een analytische blik, met een kunsthistorische blik, met een beoordelende blik, etc…
Maar het leukste is om er gewoon naar te kijken vanuit het kind in jou.

Stel je voor dat je een paar uur in deze sofa kunt zitten.
Je ‘woont’ in het rood, je wordt aan alle kanten gekust.

Mijn idee is dat we dat vaker zouden moeten doen.
Je vaker laten verleiden.
Vaker naar het kind in jou luisteren.
Vaker spelen, je fantasie de vrije loop laten.

In een wereld waarin we van alles ‘moeten’ helpt het om af en toe in zo’n sofa te gaan zitten.
Het geeft positieve energie en het maakt je blij.
De gedachte eraan alleen al brengt je van MOETEN naar WILLEN.
En vervolgens van WILLEN naar ZIJN.
Dat is heel goed voor je gezondheid, wist je dat?
Het is echt geen overbodige luxe.

Voltaire (Frans schrijver en filosoof, 1694-1778) zei het al:
‘J’ai décidé d’être heureux, parce que c’est bon pour la santé’
(Ik heb besloten om gelukkig te zijn want dat is goed voor de gezondheid).

Daarom nodig ik je uit: verzin jouw eigen ‘lips sofa’.
Hoe ziet die er uit?
Ontwerp hem. Teken of schilder hem, of maak een opstelling met voorwerpen/ objecten die je vindt in en rondom jouw huis.

En geef jezelf dan de tijd om daar eens lekker in te gaan, er bij stil te staan, er in weg te dromen.

Hoe meer mensen dit doen, hoe meer vreugde, hoe meer licht er in de wereld komt.

Doen hè? ♥

Leuk als je me laat weten hoe het je is bevallen.
En ook als je eigenlijk wel wat inspiratie kunt gebruiken.

En dan ontstaat er iets wat jou raakt

Zie jij het ook?
Ervaar jij het ook?
Laatst keek ik bij uitzending gemist naar ‘Kunstuur’. Aan het woord was Antony Gormley (1950), de kunstenaar die het beeld heeft gemaakt dat je hier op de foto ziet. Het staat langs de Belgische kust bij De Panne en het heeft deel uitgemaakt van een grote installatie tijdens Beaufort 2003.

Deels op het strand, deels in de zee stond zijn indrukwekkende project: ‘Another Place’.
Deze Britse kunstenaar gebruikt altijd zijn eigen lichaam als vertrekpunt voor zijn sculpturen, die hij in een architecturale of landschappelijke context plaatst.
Voor Another Place stonden zo’n honderd beelden, ijzeren afgietsels van zijn lichaam, verspreid over het strand. Zij gingen de dialoog aan met hun omgeving. Bij hoogwater kwamen een aantal beelden tot aan de knieën onder water te staan, andere tot aan het middel, enkele tot aan de schouders.

Toen ik een paar jaar geleden op het strand van De Panne was, stonden er nog een paar van die figuren en deze heb ik gespot.
Het beeld raakt mij, roept iets in mij op.
Wat doet het jou als je de foto ziet?

In de uitzending in Kunstuur is Gormley uitgebreid aan het woord.
Uit wat hij vertelt over zijn proces heb ik het volgende zinnetje gehaald dat ik graag met je wil delen:

‘Vroeger dacht ik dat ik het werk maakte.
Maar het werk maakt ons. Niet alleen mij.
Wij moeten luisteren naar wat het ons te vertellen heeft en dat pad volgen.
Ik durf niet te voorspellen waar het ons mee naar toe neemt’.

Het sluit voor mij heel mooi aan bij de filosofie van Vedic Art (hoewel Gormley Vedic Art waarschijnlijk niet kent).
Creëren, of dat nu een schilderij, een beeld, een dans, een performance of iets anders is: het gaat om de reis.
Het gaat om het proces.
Kun je je daar aan overgeven dan ontstaat er iets wat je raakt.
Omdat het je iets vertelt dat voorbij woorden en gedachten gaat.
Omdat het los komt te staan van ‘mooi’ of ‘lelijk’.

Hoe meer je je durft over te geven aan het proces van het maken, hoe meer je ontdekt wat jouw pad is.

Heb je zelf het verlangen om te gaan creëren?
Zonder oordeel, los van mooi en lelijk?
Wil je vrij en vanuit je zelf gaan experimenteren en jouw pad volgen?
Vedic Art kan je daarbij helpen.

Als je de uitzending van Kunstuur met Antony Gormley op 5 november 2017 nog eens terug wilt zien, ga naar:http://www.uitzendinggemist.net/aflevering/412564/Kunstuur.html)

Is dit een keerpunt voor jou?

Daar sta je dan.
Met je voeten in het zand.
Je kijkt uit over de zee.
Iedere keer als je er naar toe loopt vanuit de duinen of vanaf de weg kijk je met nieuwsgierigheid vooruit.
Je verlangt naar de weidsheid van de zee.
Het geluid van de golven, de zilte geur van het water en de wind.

En op de terugweg, als de wandeling voorbij is, dan sta je er weer.
Je loopt het duinpad op door het mulle zand en kijkt nog één keer om.
Vervuld met vreugde en energie.
Misschien ook met melancholie of een beetje weemoed.

Telkens als ik naar de zee ga ervaar ik dit letterlijke keerpunt.
Bij het komen en bij het gaan.
Zo’n moment in het nu. Keer op keer.
Herken je dat?

De jaarwisseling is ook zo’n moment.
Van terugblikken en vooruitkijken.
Met een mengeling van gevoelens.

Eigenlijk kan elke dag zo’n moment zijn.
Uitkijkend naar wat het komende jaar, de komende dag of nacht jou brengt.

Heb jij een idee of een verlangen als je vooruit kijkt naar het nieuwe jaar?
Wil je ruimte, vrijheid, rust, of juist avontuur?
Wat wil je beleven?
Wat wil je bereiken?
Waar wil je mee stoppen en waar mee beginnen?
Wat wil je meer?
Wat wil je minder?

Allemaal vragen die je met je verstand kunt benaderen.
Met je denken. Analytisch. De plus en de min.
Je kunt je er eindeloos in verliezen en vervolgens weet je het nog niet.

Je kunt het ook anders doen.
Je kunt naar je intuïtie luisteren. Of naar de stem van binnen.
Ga maar eens zitten met een paar mooie kleuren verf en een stuk canvas of papier.
Pak vervolgens de kleuren die bij jou horen op dit moment en schilder daarmee wat er komen wil.
Dan verschijnt er misschien zomaar vanzelf een beeld van wat jij in 2018 graag ziet gebeuren.
Met plezier en mooie energie.

Heb je zin om te komen schilderen? Kijk in de agenda welke mogelijkheden er zijn.

Heb jij een beschermengel?

Denk je dat wij allemaal een beschermengel hebben?
Voor mij kwam deze plotseling tevoorschijn tijdens het schilderen: mijn ‘Ange Gardien’.
Dat is zo mooi van Vedic Art. Je schildert om het schilderen, om het proces en niet om het resultaat. En dan verschijnt er iets op het doek: een inzicht, een verschijning, een verrassing of een wens.
Je schildert soms iets waarvan je je nog niet bewust bent, maar wat er toch is.

Het afgelopen jaar heb ik de beschermengel gevoeld tijdens de vele mooie uren in het atelier. Tijdens de cursussen, de workshops en het Vedic Art Atelier.
Dank je wel dat je daar deel van uit hebt gemaakt. Door mee te schilderen en/ of door deze inspiratie artikelen te lezen.
Ik wens je mooie dagen toe met licht en liefde.
Een nieuw jaar met inspiratie, nieuwe ideeën en mogelijkheden.
Dat er voor jou ook een beschermengel is die er voor zorgt dat jij het zo kunt beleven.
En als je wil, kom dan gerust eens schilderen. Wie weet wat er voor jou op het doek verschijnt.

Een cadeau aan jezelf

Heb jij ook het gevoel dat de tijd soms tussen je vingers wegvloeit?
Dat je je na afloop van een dag afvraagt: wat heb ik eigenlijk gedaan? Waar heb ik mijn tijd aan gegeven?
Meestal is dat meer dan je denkt.
Want we hebben het druk met alles. Zeker in deze tijd van het jaar: november en december. Het lijkt nooit op de te houden. Er is altijd iets wat gedaan moet worden.
Daarbij komt dat we de lat over het algemeen hoog leggen. We willen het allemaal goed doen. Bij alles wat we doen. Zelfs als we gaan schilderen of een andere fijne creatieve activiteit doen.
Herken je dat?
Herken je dan ook dat je altijd zoveel mogelijk doet wat op je ‘to do lijst’ staat, maar geen tijd voor jezelf overhoudt?
Niet meegenomen in de planning…..
Je verlangt er wel naar en je weet dat het goed voor je is, dat je het nodig hebt.

Een cadeau aan jezelf
Ik nodig je daarom uit om jezelf een super fijn cadeau te geven voor de decembermaand. Een Sinterklaas- of Kerstcadeau of zomaar. Omdat jij het bent.
Dat cadeau is:
Geef jezelf iedere dag tijd om even stil te zijn, stil te zitten zonder ander doel dan alleen maar te ZIJN en het moment te ervaren.
Het hoeft echt niet lang te duren (mag wel hoor), maar doe het iedere dag. Een paar minuutjes, 3, of 5 of meer als je dat wenst. Plan het in, op een moment dat jij dat het liefste doet. Misschien meteen in de ochtend bij het opstaan. Of juist midden op de dag of ’s avonds. Ieder mens is anders.

Je kunt gewoon gaan zitten, je lichaam ontspannen neerzetten in een lekkere stoel of op een kussen. Stel je daarbij voor dat je bijvoorbeeld op zo’n heerlijke plek onder een boom zit.

Maar je kunt ook een kleine tekening maken. Ik maak zelf graag piepkleine (eigenwijze) mandala’s.
Je kunt ook principe 1 van Vedic Art gebruiken als je dat al kent.

Of misschien wil jij wel naar buiten. Even een rondje om het huis lopen.
Wat je ook doet, zorg dat je er geen extra denkactiviteit van maakt. Doe iets waar je niet over hoeft na te denken, maar waar je wel met je aandacht bij blijft.

Je komt er van tot rust. En nog veel meer dan dat: je kunt gaan luisteren naar wat er zich diep van binnen bij jou aandient.
Wat vertelt jouw ziel? Wat heb je nodig? Wat zijn jouw dromen?
Je gaat luisteren naar de wijsheid die in jou aanwezig is.
Je ontdekt dan ook dat je de lat niet zo hoog hoeft te leggen bij alles wat je doet.
Je bent al goed genoeg.
Probeer het gewoon. Meer dan één dagje: wat denk je van de hele maand december?
Vanuit de rust die dan ontstaat kun je de mooiste dingen creëren.
Vanuit je hart.

Wil je meer van dit soort momenten?
Als je Vedic Art al hebt ervaren dan weet je dat het je kan helpen om veel meer van dit soort momenten te beleven en daardoor meer balans in je leven te creëren. Meer te gaan ZIJN.
Het is ook nog eens heel fijn om te doen.

Vind je het leuk om te weten wanneer er nieuws is vanuit het Vedic Art Centrum? Als je mijn inspiratiemailtjes al ontvangt, dan komt dat vanzelf. En anders kun je je inschrijven voor Vedic Art inspiratie rechts op deze pagina. Je wordt dan ook op de hoogte gehouden van de cursussen Vedic Art en workshops ‘Schilderen vanuit je hart’.

Is dit echt (n)iets voor kunstenaars?

Misvattingen over Vedic Art deel III
Meningen en gedachten over wat ‘goed’, ‘mooi ‘ of ‘interessant’ is belemmeren ons vaak om die dingen te doen die voor ons waardevol en belangrijk zijn.
In mijn zoektocht naar wat er nodig is om die oordelen naast ons neer te leggen kwam ik Vedic Art tegen.

Vedic Art helpt je om echt vanuit vrijheid te gaan creëren.
En omdat het nieuw is en anders dan we gewend zijn hebben veel mensen hier al bij voorbaat een oordeel over. Dat is jammer, vooral als die oordelen gebaseerd zijn op misvattingen.

Weet jij wat je op deze foto ziet? Eigenlijk is het met dit beeld net zo als met Vedic Art. Als je het niet in het echt beleeft (door het te zien, door het te doen), dan heb je er alleen een idee van. En dat idee is heel gevoelig voor misverstanden.

In dit driedelige blog zet ik de 7 hardnekkigste misvattingen over Vedic Art op een rij. Omdat ik graag wil dat iedereen Vedic Art kan leren kennen, ongehinderd door vooroordelen en misvattingen.

In dit laatste deel vind je twee misvattingen die nogal tegenstrijdig met elkaar zijn. Want moet je nou een kunstenaar zijn voor Vedic Art, of is het alleen voor mensen die nog nooit geschilderd hebben?

Misvatting 6 is: Vedic Art is niet voor kunstenaars.
De gedachte achter deze misvatting is: als je voor Vedic Art niet hoeft te kunnen schilderen, dan is het dus niet voor kunstenaars.
Ik kan je vertellen dat Vedic Art deuren opent voor zowel de beginnende schilder en voor de doorgewinterde beeldend kunstenaar.
Tijdens je kunstopleiding krijg je als het goed is constant nieuwe impulsen om jezelf te ontwikkelen. Maar als je daarna in je eigen atelier of werkruimte aan de slag gaat heb je nog steeds regelmatig ‘voeding ‘nodig om door te blijven gaan. Inspiratie om jouw werk en jouw werkwijze te transformeren en vooral ook: nieuwe wegen te ontdekken. Krijg je daar niet voldoende van, dan put je jezelf uit, kom je tot stilstand. Dan lijkt het alsof jouw bron opdroogt.
Er zijn ook kunstenaars die door alles wat ze op de kunstacademie hebben geleerd juist een enorme blokkade ervaren om zich verder te ontwikkelen. Het gevolg is soms dat ze besluiten om te stoppen met creëren. Dat is zo jammer.

Hoe dan ook, bij Vedic Art krijg je de voeding, de verdieping en de impulsen die je helpen om door te gaan of, als dat nodig is, opnieuw te beginnen. Op zo’n manier dat jij de regie houdt, met jouw eigen stijl en een werkwijze die bij jou past.
Bij Vedic Art zal de docent je de ruimte geven en geen stempel op jouw werk drukken. De 17 Vedische principes helpen je om vanuit jezelf te werken en heel authentiek uiting te geven aan wat er in jou leeft. Het nodigt je uit om opnieuw en misschien zelfs meer stem te geven aan de kunstenaar in jou.
Dit vertel ik uit eigen ervaring, want ik schilderde al mijn hele leven voordat ik Vedic Art ontdekte. Het heeft mij veel gegeven, onder andere de vrijheid om zonder vooropgezet plan te starten en als een kind te ontdekken en experimenteren. Meningen en oordelen los te laten en in de flow te gaan.

In mijn cursussen heb ik ook al diverse schilders mogen volgen die door Vedic Art weer een nieuwe start konden maken in hun werk als beeldend kunstenaar. In de woorden van één van de deelneemsters:
‘Vedic Art zorgt ervoor dat ik uit mijn gewone patroon kom, ik vernieuw mijn manier van schilderen en kom zo op een nieuw spoor voor mijzelf’.

Misvatting 7 is: Vedic Art is alleen voor kunstenaars.
Wat ik regelmatig hoor is : “Het lijkt me echt heel leuk om te schilderen, maar ik kan het helemaal niet. Dus daarom doe ik het maar niet, om teleurstelling te voorkomen”.
Herkenbaar?
Wees gerust, bij Vedic Art hoef je geen ervaring te hebben met schilderen. Je gaat het gewoon DOEN.
Het proces is belangrijker dan het resultaat.
En door vanuit die houding te gaan schilderen gaat de spanning er van af. Een spanning die je anders zou belemmeren om iets te maken. Een belangrijke uitspraak van Curt Källman is:

“Vedic Art does not teach you how to paint. Vedic Art is a method to help you to remember how to create”.

Dus ja, je leest het goed. Bij Vedic Art ga je niet leren hoe je moet schilderen, maar je gaat ontdekken hoe jij tot een creatie komt.
Je krijgt heel veel ruimte om te experimenteren, te spelen, te ontdekken, te ontwikkelen, te ervaren. En heel belangrijk: zonder oordeel!
Er zijn geen besprekingen over de werken die je maakt.
En als we toch iets bespreken, dan is dat alleen met de docent en als jij dat zelf wilt. Dan gaat het over het proces en niet over het resultaat. Op die manier kan creativiteit blijven stromen. Vrij en zonder faalangst.

Vind je het leuk om te delen wat jij ziet op de foto? Laat dan een berichtje achter in ‘Reacties’.

Wil je ook de andere misvattingen teruglezen? Je vindt ze in de artikelen hieronder met de titels: ‘Ik wil wel mijn eigen stijl houden’ en ‘Is dit niet te zweverig voor mij?’