Hier
hier heb ik het
mee te doen:
deze boom
deze akker
deze lucht
dit licht.
Omhoog
omhoog
word ik gestuwd
mijn kleine lijfje
glijdt vertragend
door de tijd.
En onderweg
leg ik niets vast
en ook niets af
zelfs geen verklaring.
Er is voor mij
geen eerder
of straks
er is alleen
dit omhoog gaan.
Hier.
En ik vraag me niet af of
we er bijna zijn
want ik ben er al.
Voor wie goed observeert
ziet hoe ik mijn sporen
nalaat.
Dat dan weer wel.
© Eleonore Broekhuijsen
Lieve Eleonore,
Wat weer een prachtig gedicht! Dank je wel.
Treffend in deze tijd waarin we nog steeds niet weten hoe het er voor staat. Wat we wel en niet kunnen verwachten en doen. Het beste is er hier en nu van te maken wat we kunnen zonder te veel na te denken.
Hartelijke groeten,
Edith
Mooi, Eleonore..groetjes Lyda
Prachtige gedichten stuur je ons☺️ Mijn dank daarvoor! Kan ik goed gebruiken??
Wat een mooie tekst Eleonore ❤️
wat n mooi verstillend gedicht, dank je Eleonore
Ha lieve Eleonore, diepe buiging, dank je voor je wijsheid waar je de juiste woorden bij componeert.???
Dank je wel Eleonore voor dit gedicht, ik vind het mooi en ook de foto met de boom vind ik prachtig, het is zo’n verstild panorama, en die boom straalt zo’n kracht uit. Groetjes van mij??
Was ik maar een slak ?
Bijzonder Els , hoe we allemaal op ons eigen manier de weg bewandelen.