Loslaten van
wat niet meer nodig is
om het nieuwe te omarmen.
Zoals jij, als je bij eb
langs de vloedlijn loopt.
Zoals het koolmeesje
wanneer het kroost het nestje verlaat,
de vleugels weer uitslaat
schijnbaar zonder om te kijken.
Zoals de slang
zijn oude huid uitdoet
om soepel en vrij
in een nieuw velletje
verder te kronkelen.
Of zoals een boom in de herfst
zijn bladeren laat vallen
en ruimte maakt voor jonge knoppen.
Behalve de beukenhaag dan
die wacht en blijft roestbruin
totdat het groen het in de lente overneemt.
Zo kan het ook.
Loslaten
Hoe doe jij dat?
Wat past bij jou?
Zoals de beukenhaag,
zoals het koolmeesje,
of liever bij de zee?
© Eleonore Broekhuijsen
Wat er op dat moment nodig is. De zee is vaak mijn inspiratie, mijn bron. En net zoals de wind neemt ze mee en brengt aan.
Maar soms ook letterlijk vervellen en verder gaan zoals de slang en met het nieuwe het oude loslaten als de beukenhaag.
Liefs
Wat mooi dat de zee jouw inspiratiebron is en ook de wind. We hebben als mens zoveel keuzes als het gaat om loslaten en transformeren. Lieve groet, Eleonore